Ons herinneringsboek

Mijn oma heeft hier 8 dagen mogen zijn, 8 dagen met oneindig veel liefde, warmte en zorg. Ik werd ook elke dag met open armen ontvangen. Wat een geweldige lieve vrijwilligers en verzorgers heb ik leren kennen. Ik ben jullie voor altijd dankbaar.

Oma en ik hadden geen mooier afscheid kunnen hebben als bij jullie!

Wat was het zwaar om ja te zeggen tegen de verhuizing naar het hospice. Er was er één die volmondig ja zei en dat was pa. Ruim 4 weken mochten we van hem, samen met jullie genieten, zonder ons druk te hoeven maken over ‘zorg zaken’. Mooie gesprekken, lachwekkende situaties maar ook tranen kregen bij jullie een kans. Het werd niet alleen met ons gedeeld door pa, maar zeker ook met jullie, want wat voelde hij zich speciaal. Hij genoot van de gesprekken, accepteerde de hulp die nodig was en genoot van alle heerlijks op zijn bord. 1000 keer dank aan een bijzonder team van medewerkers en vrijwilligers wat hebben jullie een geweldig groot zorghart.

Het was voor mij een goede en noodzakelijke hulp om deze periode goed door te komen. Als de vrijwilliger binnen kwam ging ik rustig slapen.

Nu mijn koek bijna op is moet ik zeggen dat ik oneindig dankbaar ben dat ik het hospice ben. Het is een fantastisch afscheid van mijn werkzaam leven. Het is allemaal niet verdrietig. De mensen hier zijn ook fantastisch, zorgzaam en vriendelijk. Ik kan het bijna niet omschrijven hoe ik iedereen bewonder voor alles wat ze voor mij doen.

Bedankt voor alle goede zorgen. Bedankt dat alles zo goed is verlopen. We zijn liefdevol opgevangen, iedereen heeft de tijd en moeite genomen om er voor ons te zijn.

Door de ziekte van mijn man kwam ik via de thuiszorg in aanraking met de stichting en ik ben diep geraakt. Een vrijwilliger staat om 23.00 uur voor de deur en waakt de hele nacht bij een heel zieke man die ze niet kent. Ze had ook alle aandacht voor mij en ik mocht mijn verhaal aan haar vertellen. Wat fijn dat je in zo’n moeilijke periode van je leven zulke lieve mensen ontmoet.